Kervanci yıllar önce ayrıldığı eski sevgilisini görünce eski günleri hatırlamış, duygularına hakim olamamış ve ona koşup ayaklarına kapanarak tekrar ilan-ı aşk etmiştir.

            Kervancinin durumunu hangi öğrenme psikolojisi kavramı açıklar ?

a)   sönme

b)   genelleme

c)    ayırt etme

d)   kendiliğinden geri gelme

e)    eşşeklik

Erkeklerin sesi programına çıkıp sorunlarına çözüm arayan recep ivedik eşi stüdyo çıkışında yirmi yerinden bıçaklayarak öldürmüştür. Bu durumu televizyon ekranlarından izleyen kervanci da erkekin sesi programına çıkıp eşi ile olan sorunlarını anlatmaktan vazgeçmiştir.

Kervanci için Recep ivedik’in başına gelenler ne tür uyarıcı olmuştur ?

a)   I. Tür ceza

b)   Dolaylı ceza

c)    II. Tür ceza

d)   Olumsuz pekiştirme

e)    Uyandırıcı uyarıcı

Eşinden düzenli olarak dayak yiyen Kemal Bey, dayak yiyen erkeklerin erkeğin sesi programına  çıkarak sorunlarına çözüm aradıklarını görünce, Erkeğin Sesi programına çıkıp yaşadıklarını ekran karşısında 70 milyona anlatmıştır.

            Kemal Bey sorunlarına Erkeğin Sesi programında çözüm aramayı nasıl öğrenmiştir ?

a)   Sosyal öğrenme yoluyla

b)   Bilgi işlem yoluyla

c)    Gizli öğrenme yoluyla

d)   Deneme – Yanılma yoluyla

e)    Eşinden dayak yiyerek

          DÖRT BABA

      Çocuklarına farklı özellikler kazandırmak isteyen dört  baba varmış. Bunlardan ilki idealist bir babaymış; düşüncelere ve değerlere önem verirmiş. Bu nedenle de çocuğunu sezgisel ve farklı düşünebilen üstün zekalı  bir birey olarak yetiştirmek üzere esasici bir anlayışla; çocuğuna sıkı çalışmayı öğretmek istermiş. Çocuğunun bir takım değerleri olsun ister; bunu yaparken  de kendisine işi yükler, “Öğretmek, öğrenmeye göre daha önceliklidir, değerlerin kazandırılmasında da konuların öğrenilmesi önemlidir.” der ve çocuğunu gönderdiği okulda da zihinsel gelişim yaklaşımının geleneksel yöntemlerinin kullanılmasını istermiş. Sonunda, dindar, değerleri alan bir birey yetiştirmiş.

İkinci baba ise, realist bir babaymış. “Her şeyin özünü gerçekler ve zihin oluşturur.” der, zihnin çevredeki gerçeklerle etkileşimine önem verirmiş. Böylelikle çocuğun eğitiminde geleneksel bir yaklaşımla daimici bir yol izlemiş. Dünyaya ilişkin tüm gerçekler ve konuları çocuğuna öğreterek, entellektüel, seçkin bir birey yetiştirmek istemiş. Bunu yaparken de çocuğunun önüne kalın kalın kitaplar koymuş, klasik eserlerden yararlanmıştır. “Neden böyle yapıyorsun yazık bu çocuğa” denildiğinde ise “Herkes her şeyi bilmelidir” ve “Eğitim yaşama hazırlıktır.” dermiş. Sonunda elinde  piposu olan, sanat, din, edebiyat, bilim de dahil her konuya ilişkin yorum yapabilen seçkin bir birey yetiştirmiş.

Birinci ve ikinci babanın çocukları arkadaşmış. Birinci babanın çocuğu, ikinci babadan da etkilenmiş, zihinsel becerilerini geliştirmiş ve konulara da önem veren bir birey olmuş.

Üçüncü baba, “Her şey bireyin yararına olmalıdır.” diyen pragmatik bir babaymış. Buna uygun olarak, çağdaş, ilerlemeci bir anlayış benimseyerek, “Gerçeğin esası değişim ve gelişimdir. Çocuğun ilgisine uygun olmayan, işine yaramayan, ihtiyacını karşılamayan bir bilgiyi öğrenmesine gerek yoktur.” der; öğrenmenin yaşı yoktur düşüncesini savunurmuş. Bunu yaparken çocuğun problem çözmesini, işbirliğine dayalı çalışmasını ve demokratik olmasını sağlayan etkiliklerde kendisini rehber olarak görürmüş. Böylelikle sürekli kendini geliştiren, yaşam boyu öğrenmeye önem veren, demokratik, pragmatik ve işbirliğine önem veren çağdaş bir birey yetiştirmiş.

Dördüncü baba topluma ve toplumsal değişime, toplumsal özgürlüğe önem veren varoluşçu bir babaymış. Buna uygun olarak toplumu yeniden yapılandıran ve toplumu geliştirmeyi amaçlayan bir çocuk yetiştirmek  istermiş. Üçüncü babanın kardeşi olan dördüncü baba değişime önem verirmiş; ancak bu değişimin toplumda olması gerektiğini savunup, toplumsal reform için eğitim anlayışını savunurmuş. Sonuçta topluma ve toplumsal sorunlara önem veren bir birey yetiştirmiş.

Dördüncü babanın çocuğu amcasından (üçüncü babadan) da, özellikle gelişime verdiği önemden etkilenmiş. Fakat bu gelişimin ve değişiminin toplumda olması gerektiğini savunur hale gelmiş. Birinci ve ikinci babanın çocukları arkadaşları tarafından gelenekçi, eski kafalı bireyler olarak; üçüncü ve dördüncü babaların çocukları çağdaş bireyler olarak anılmış.

           TABA VE TYLER MODELİ

Taba isminde bir programcı Tyler isimli bir programcıya “Gel beraber bir program geliştirme modeli yapalım.” demiş. Her ikisi de bunu iyi bir fikir olarak kabul etmişler, hazırlıkların yapıldığı “başla” aşamasıyla başlamışlar ve diğer aşamalar için birbirlerini ikna etmeye çalışmışlar.

Taba: Tyler kardeş senin daha önceki modelinde, ihtiyaç belirlemeyi; kaynak birey, kaynak toplum, kaynak konu alanı diye isimlendirmişsin ve açıklamışsın. Sen sanki bu ihtiyaçların kimin, neyin ihtiyaçları olduğunu açıklamasan bir program uzmanı ya da öğretmen, bu ihtiyaçların kime, neye ait olduğunu bilmiyor mu? Herkes seni “Kaynakçı Tyler” diye anar oldu, seni sanayide kaynakçı zannediyorlar. Birlikte hazırladığımız modelde “başla” aşamasından sonra, “ihtiyaçların belirlenmesi aşaması” gelsin.

Tyler: Bana kaynakçı diyorlar, ama sana da değerlendirmeden sonra çıktılara göre program ögelerinin sırasını ve ilişkilerin kontrolünü yaptığın için “Eksozcu Taba” diyorlar. Ama haklısın. Kaynakçı diye adım çıktı. Elbette herkes bilmeli ihtiyaçların, bireyin, toplumun ve konu alanının olduğunu. Ancak sana bir şey saracağım Program geliştirme süreci hangi temel öğeyle başlar.

Taba: Hedef.

Tyler: Peki hedeflerde yapılan bir hata diğer öğelere yansımaz mı? Bu aşamada daha titiz çalışılması gerekmez mi?

Taba: Evet doğru.

Tyler: Ama sen kendi modelinde genel, olası, aday hedefleri belirlemeden, amaç belirlemişsin. Bence birlikte yaptığımız modelde genel amaçların belirlenmesi ayrı bir aşama; amaçların belirlenmesi ayrı bir aşama olmalıdır.

Taba: Tamam, bi de senin dediğin olsun. Peki sevgili Tyler, eğitim programının kaç temel öğesi var.

Tyler: Eğitim Programının dört temel öğesi vardır.

Taba: Nelerdir bunlar?

Tyler: Hedef (Amaç), içerik (konular), öğrenme – öğretme süreci (Eğitim Durumları/Öğrenme Yaşantıları) ve değerlendirme (sınama durumları).

Taba: Peki senin modelinde içerik seçimi ve düzenlenmesi aşaması neden yok?

Tyler: Haklısın, dalgınlığıma gelmiş herhalde. Ama ortak modelimizde amaçların saptanmasından sonraki dört aşama (içeriğin seçimi, içeriğin düzenlenmesi, öğrenme yaşantıların seçimi, öğrenme yaşantılarının düzenlenmesi) senin modelinde olduğu gibi kalsın. Daha sonra ise “değerlendirme” aşaması, sonrası “sonuçlar yeterli mi” diye sorgulayalım. “Hayır” cevabını alırsak amaçların belirlenmesi” aşamasına dönelim.

Taba: Aklınla bin yaşa. Bu döngü “Evet” cevabını alana kadar sürsün. Evet yanıtı alındıktan sonra başarıya ulaşıldıysa bu kayda alınsın. Yani “ayrıntılı işler formüle edilsin”, “işlemler tekrar belirlensin”. Tabi ki başla ile başlayan bir süreç “bitir” ile bitmelidir. Başı sonu belli olsun.